Nagła utrata słuchu to objaw niezwykle niepokojący, zwłaszcza gdy nie ma jednoznacznej przyczyny. Dzięki nam dowiesz się, czym jest głuchota idiopatyczna i jak ją rozpoznać. Wyjaśnimy także, jakie mogą być jej przyczyny i jak ją leczyć. Nasz krótki artykuł na temat nagłej głuchoty idiopatycznej, podpowie Ci, co zrobić jak się pojawi ta dolegliwość.
Nagła głuchota idiopatyczna – co to jest?
Głuchota idiopatyczna jest określana inaczej jako nagły niedosłuch czuciowo-nerwowy (w skrócie SSNHL – sudden sensorineural hearing loss). To dolegliwość, w której następuje niespodziewana utrata słuchu bez konkretnej przyczyny. Choć podłoże dolegliwości jest nieznane, to jej objawy są bardzo niepokojące. Najczęściej o nagła głuchota idiopatyczna mówi się, gdy w ciągu 3 dni następuje niedosłuch odbiorczy przekraczający 30 dB.
Choć zdarza się, że dolegliwość występuje obustronnie, to zazwyczaj ma charakter jednostronny. Głuchota idiopatyczna dotyczy najczęściej prawego lub lewego ucha.
Przyczyny i czynniki ryzyka głuchoty idiopatycznej
Choć przyczyny nagłej głuchoty idiopatycznej nie są znane, podejrzewa się, że należy szukać ich w zaburzeniach funkcjonowania nerwu słuchowego, ślimaka lub wyższych ośrodków słuchowych. Nadal jednak specjaliści próbują określić dokładne podłoże tej dolegliwości. Wśród najbardziej prawdopodobnych wymienia się 3 teorie, według których nagła głuchota idiopatyczna ma różne przyczyny. Dolegliwość może być wywołana przez:
- dysfunkcję układu immunologicznego (organizm tworzy przeciwciała, które zwalczają komórki ucha),
- niedokrwienie ślimaka, które wynika ze skurczu, zatoru lub zakrzepu w naczyniach,
- wirusy i infekcje, które przyczyniają się do zaburzeń mikrokrążenia w uchu wewnętrznym.
Poza przyczynami coraz częściej mówi się o czynnikach ryzyka, które mogą przyczynić się do pojawienia się nagłej głuchoty idiopatycznej. Można do nich zaliczyć:
- wiek – dolegliwość częściej występuje u osób miedzy 40. a 60. rokiem życia,
- choroby ogólnoustrojowe (w tym cukrzyca, choroby układu krążenia oraz układu nerwowego),
- choroby uszu (np. otoskleroza czy przewlekłe stany zapalne),
- długotrwała ekspozycja na hałas,
- uraz ciśnieniowy.
Objawy głuchoty idiopatycznej
Zastanawiając się: nagła głuchota idiopatyczna – co to, należy zwrócić uwagę także na jej objawy. Najbardziej charakterystycznym jest oczywiście utrata słuchu przekraczający 30 dB. Głuchota idiopatyczna ma jednak także inne objawy. Wśród najbardziej charakterystycznych warto wymienić uczucie zatkanego ucha, a nawet pełności w uchu. Często występują także zawroty głowy, zaburzenia równowagi oraz szumy uszne.
Głuchota idiopatyczna – leczenie
Aby nagła głuchota idiopatyczna została rozpoznana, a jej leczenie rozpoczęte konieczne jest wykonanie szeregu działań diagnostycznych. Wizyta u specjalisty rozpoczyna się od dokładnego badania podmiotowego. Na jego podstawie ustala się czas, w którym rozwijała się dolegliwość oraz czy pacjent znajduje się w grupie ryzyka głuchoty idiopatycznej. Następnie przeprowadza się:
- badania audiologiczne m.in. audiometrię impedancyjną, audiometrię tonalną, badanie otoemisji akustycznej czy audiometrię mowy,
- badanie otolaryngologiczne m.in. badanie otoskopowe i akumetria,
- rezonans magnetyczny – umożliwia wykrycie pozaślimakowych przyczyn głuchoty idiopatycznej.
Często specjalista zleca także dodatkowe badania okulistyczne czy laboratoryjne, które mają na celu wykluczenie innych przyczyn niedosłuchu takich jak np. guz nowotworowy.
Po zdiagnozowaniu głuchoty idiopatycznej można przejść do jej leczenia. Ze względu na fakt, że ciężko określić przyczynę choroby, trudno jest także opracować skuteczną terapię. Najczęściej jednak na samym początku uwzględniając konkretny przypadek stosuje się:
- leki przeciwwirusowe,
- leki przeciwobrzękowe,
- leki przeciwzakrzepowe,
- leki poprawiające mikrokrążenie,
- leki zmniejszające agregację płytek krwi.
Głuchotę idiopatyczną leczy się także sterydami (kortykosteroidy), które przyjmowane są doustnie przez okres 7-14 dni w dawce uderzeniowej, a następnie ich ilość jest stopniowo zmniejszana. Terapię wspomaga także leczenie tlenem hiperbarycznym podwyższającym ciśnienie parcjalne w płynach ucha wewnętrznego. W efekcie tego działania następuje przywrócenie czynności elektrofizjologicznych ślimaka, a dokładniej jego zdolności przetwarzania zewnętrznych sygnałów na sygnały elektryczne.
Podsumowanie
W przypadku głuchoty idiopatycznej im szybciej zostaną podane leki, tym lepsze będą rezultaty leczenia. Może się jednak zdarzyć, że słuch nie wróci do pełnej sprawności. Wtedy konieczne będą aparaty słuchowe. Po zakończonym leczeniu warto także regularnie wykonywać badanie słuchu online lub odwiedzać nasze specjalistyczne gabinety badania słuchu.